Bir Medya Aracı Olarak Sinemanın Din Eğitiminde Kullanımı: Baudrillard’ın Simülasyon Teorisi Bağlamında Bir Değerlendirme
Bu makale, Jean Baudrillard’ın Simülasyon Kuramı üzerinden, din eğitiminde sinemanın kullanılabilirliğini analiz etme amacını taşımaktadır. Çalışma, üç bölümden oluşmaktadır: birinci bölümde simülasyon kuramı açıklanmış; ikinci bölümde, simülasyonun bireyi ve toplumu dönüştürmesi üzerinde durulm...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Ensar Neşriyat
2019-06-01
|
| Series: | Değerler Eğitimi Dergisi |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://ded.dem.org.tr/gorsel/pdf/ded-38-makale-1.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Bu makale, Jean Baudrillard’ın Simülasyon Kuramı üzerinden, din eğitiminde
sinemanın kullanılabilirliğini analiz etme amacını taşımaktadır. Çalışma,
üç bölümden oluşmaktadır: birinci bölümde simülasyon kuramı açıklanmış;
ikinci bölümde, simülasyonun bireyi ve toplumu dönüştürmesi üzerinde
durulmuş ve son bölümde de düşünür tarafından bir simülasyon modeli olarak
kabul edilen sinemanın eğitsel imkân ve sınırlılıkları değerlendirilmeye çalışılmıştır.
Bu amaçla, kendi tekil durumunun sınırlılığında din eğitiminin hedeflerine
ulaştırmak için uygun görülen bir araç, kültür eleştirisi olan simülasyon
teorisi merkeze alınarak tümel bir bakış açısında kritik edilmiştir. Din eğitiminin
kazanımları ile öğretim araçları arasındaki ilişki, kendi dinamiği içinde bir
gerçeklik haline gelebilmektedir. Söz konusu bu gerçeklik ise, dinin anlamının
önüne geçme tehlikesini içermektedir. Özellikle din eğitiminin bilimsel statüsü,
onun pratik bağlamını aşırı güçlendirerek antropolojik bir olgu olmasıyla sınırlandırabilir
ki bu, dinin eğitim dolayımında dünyaya geri çekilmesi demektir.
Simülasyon, gerçeğin yerine ikame edilmiş ve kökenden bağımsız olan yansımasını
ifade etmektedir. Simülasyon evreni, göndergelerinden yoksun göstergelerin
inşa ettiği sanal bir evrene göndermede bulunmaktadır. Baudrillard’a
göre sinema filmi de bu evrende yer alan bir simülasyon modeli/simülakr olarak
çalışmaktadır. Sonuçta anlamın aktarılamaması nedeniyle, din eğitiminin amaçladığı
dini bilgiler ve ahlaki ilkelerin, bir yüzey olan sinema ekranı üzerinden
izleyiciye aktarılması mümkün görünmemektedir. Filmlerin etkileyiciliği, bilinçdışının
bağlarından ve sınırlardan kurtularak özgürleşmesi sonucu bir kendinden
geçmesi haline benzemektedir. |
|---|---|
| ISSN: | 1303-880X 2667-7504 |