بررسی بیان ژن‌های 1 HMGA- و 2 HMGA- در نمونه‌های تومور و طبیعی (حاشیه‌ی تومور) سرطان معده در خوزستان
مقاله پژوهشیمقدمه: سرطان معده، یکی از شایع‌ترین بدخیمی‌ها در سراسر جهان است که منجر به مرگ و میر بالایی میشود. خانواده HMGA (گروه با تحرک بالا) از پروتئین‌های تنظیم‌کننده‌ی ساختار کروماتین تشکیل شده است و نقش مهمی در تومورزایی دارد. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات بیان این پروتئین‌ها در جمعیت بیمار...
Saved in:
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Isfahan University of Medical Sciences
2024-09-01
|
| Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jims.mui.ac.ir/article_31306_8a1b68e5118900a00c3c709063d799c8.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | مقاله پژوهشیمقدمه: سرطان معده، یکی از شایع‌ترین بدخیمی‌ها در سراسر جهان است که منجر به مرگ و میر بالایی میشود. خانواده HMGA (گروه با تحرک بالا) از پروتئین‌های تنظیم‌کننده‌ی ساختار کروماتین تشکیل شده است و نقش مهمی در تومورزایی دارد. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات بیان این پروتئین‌ها در جمعیت بیمار خوزستان، ایران انجام شد.روش‌ها: در این مطالعه، در مجموع 60 نمونه بافت شامل 30 نمونه‌ی تومور سرطان معده و 30 نمونه‌ی غیر توموری (حاشیه تومور) از بانک بافت تومور بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز تهیه شد. پس از استخراج RNA و ارزیابی کمیت و کیفیت آن با استفاده از دستگاه نانودراپ و الکتروفورز ژل آگارز، ارزیابی بیان از بیان ژن‌های HMGA-1 و HMGA-2 با تکنیک Real-time PCR انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism 9.2.0.332 به همراه روش‌های آماری T-test و ANOVA انجام شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیان نسبی ژن HMGA-1 در نمونه‌های تومور نسبت به نمونه‌های غیر توموری به طور معنی‌داری 17 برابر افزایش یافت (0/0001 = P). به طور مشابه، بیان ژن HMGA-2 در نمونه‌های تومور به میزان قابل توجهی 15 برابر نسبت به نمونه‌های طبیعی افزایش یافت (0/0038 = P).نتیجه‌گیری: این مطالعه به نقش بالقوه‌ی HMGA-1 و HMGA-2 در توسعه‌ی سرطان معده در نمونه‌های تومور بیماران در استان خوزستان، ایران اشاره دارد. این یافته با تحقیقات قبلی که نقش پروتئین‌های HMGA را در سرطان‌های مختلف برجسته می‌کرد، مطابقت داشت و نقش بالقوه آنها را در تومورزایی نشان داد. |
|---|---|
| ISSN: | 1027-7595 1735-854X |