Muammer CENGİZ, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Tasavvuf Tarihi Yazıcılığı (1910-1933), İlâhiyât Yay.

Sûfîler tasavvufun bir hâl ilmi olduğunu söyler. Bizzat tecrübeyi ihtivâ eden bu hâl ilminin yazılmasının her dönemde zor olduğunu söyleyebiliriz. Çünkü tasavvuf metni yazıcılığını tecrübe eden sûfî tarafından mı yoksa dışarıdan değerlendirilerek mi yazılmalı tartışmaları k...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Hafiza Semizoğlu
Format: Article
Language:Arabic
Published: Burdur Mehmet Akif Ersoy University 2023-12-01
Series:Burdur İlahiyat Dergisi
Online Access:https://dergipark.org.tr/tr/doi/10.59932/burdurilahiyat.1366355
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Sûfîler tasavvufun bir hâl ilmi olduğunu söyler. Bizzat tecrübeyi ihtivâ eden bu hâl ilminin yazılmasının her dönemde zor olduğunu söyleyebiliriz. Çünkü tasavvuf metni yazıcılığını tecrübe eden sûfî tarafından mı yoksa dışarıdan değerlendirilerek mi yazılmalı tartışmaları karşımıza çıkmaktadır. Bununla beraber hangi metinler tasavvuf eserleri içinde kabul edileceği başlıca sorunlar arasında yer alır. Nitekim bu problemler çerçevesinde Osmanlı modernleşme döneminde yapılan yenilikler tasavvuf metinleri üzerinde de etkisini göstermiştir. Tanıtmaya çalışacağımız eser Osmanlı’nın son Cumhuriyet’in ilk dönemlerini kapsayan süreçte “yeni tasavvuf tarihi” yazıcılığından bahseder. Çalışmanın Giriş kısmında konusu, kapsamı ve literatür değerlendirmesini yapan yazarın eseri üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde Osmanlı modernleşmesinin tasavvuf tarihi yazıcılığına etkilerini dikkate alarak dönem içindeki problemleri, klasik dönemden ayrılan yeni uygulamaları aktarır. İkinci bölümde kronolojik düzeni dikkate alarak Osmanlı modernleşme döneminde tasavvufla irtibatlı olan müelliflerin kitap, makale ve risaleleri üzerinden tasavvuf tarihi yazıcılığının temel metinlerini takdim eder. Son bölümde ise tasavvufun menşei ve etimolojisi, konusu, yöntemi, maksadı ve meşrûiyet arayışı gibi genel meseleleri Osmanlı modernleşme dönemine taşıyarak dönemin müelliflerinin görüşleri üzerinden ele almaktadır. Yazar eserini Osmanlı modernleşme döneminde tasavvuf tarihi yazıcılığında yaşanan yenilik ve değişimleri sınırlandırdığı dönem ile inceleyerek sonuçlandırır. Bu çalışmada, Giriş, Üç Bölüm ve Sonuç’tan oluşan Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Tasavvuf Tarihi Yazıcılığı (1910-1933) adlı eserin tanıtılması amaçlanmıştır. Bu amaç çerçevesinde eserin tahlili yapılarak literatüre katkısı değerlendirilecektir.
ISSN:2980-2407