مقایسه‌ی اثر درمانی رژیم ترکیبی ملاتونین خوراکی و بتامتازون موضعی با بتامتازون موضعی به تنهایی در درمان آتوپیک درماتیت: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقاله پژوهشیمقدمه: درماتیت آتوپیک، بیماری شایع در نوزدان و کودکان است که خارشدار، مزمن و عودکننـده می‌باشد. از آنجایی که عـوارض جـانبی درمان‌های رایج (کورتیکواستروئیدهای موضعی) مصرف آنها را محدود کرده است نیاز به درمان‌های جایگزین الزامی می‌باشد. لذا با توجه به اثرات ضد التهابی، تنظیم‌کنندگی سیستم ا...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Authors: فریبا ایرجی, امیر حسین سیادت, فاطمه مختاری, سید محسن حسینی, سعید کرمی, سارا سیدیوسفی
Format: Article
Language:fas
Published: Isfahan University of Medical Sciences 2024-10-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Subjects:
Online Access:https://jims.mui.ac.ir/article_31320_3b69b8674e80588ab895502df98cddfc.pdf
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:مقاله پژوهشیمقدمه: درماتیت آتوپیک، بیماری شایع در نوزدان و کودکان است که خارشدار، مزمن و عودکننـده می‌باشد. از آنجایی که عـوارض جـانبی درمان‌های رایج (کورتیکواستروئیدهای موضعی) مصرف آنها را محدود کرده است نیاز به درمان‌های جایگزین الزامی می‌باشد. لذا با توجه به اثرات ضد التهابی، تنظیم‌کنندگی سیستم ایمنی و خواب ملاتونین، این مطالعه اثرات بتامتازون موضعی صرف و بتامتازون موضعی به همراه ملاتونین خوراکی را در درمان درماتیت آتوپیک مقایسه کرد.روش‌ها: این کارآزمایی بالینی در شهر اصفهان بر روی 50 بیمار مبتلا به درماتیت آتوپیک انجام شد. بیماران بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه شاهد، بتامتازون و گروه مداخله علاوه بر بتامتازون، قرص 3 میلی‌گرمی ملاتونین را به مدت 12 هفته دریافت کردند. وضعیت بیماری شرکت‌کنندگان از طریق مقیاس (Scoring Atopic Dermatitis) SCORAD بررسی گردید.یافته‌ها: هر دو گروه درمانی در نمره‌ی SCORAD، وسعت ناحیه‌ی درگیر، شدت بیماری و علائم گزارش شده مانند بی‌خوابی و خارش، تغییرات قابل توجهی را نشان دادند، به طوری که در پایان درمان شاخص SCORAD در گروه مداخله به طور میانگین 14/09 ± 29/44 و در گروه شاهد 16/08 ± 33/56 کاهش یافته بود. با این حال، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین در طی مطالعه عوارض درمانی خاصی گزارش نشد.نتیجه‌گیری: اگرچه هر دو رژیم درمانی منجر به بهبود قابل توجه در وضعیت درماتیت آتوپیک می‌شوند، تفاوت معنی‌داری میان اثربخشی این دو رژیم درمانی یافت نشد که نیاز به بررسی بیشتر درمان‌های جایگزین کورتیکواستروئید‌های موضعی با اثربخشی مشابه و عوارض جانبی کمتر را مطرح می‌کند.
ISSN:1027-7595
1735-854X