Dawne i współczesne nazwy seplenienia oraz określenia człowieka sepleniącego w języku polskim

Artykuł wpisuje się w nurt badań nad pochodzeniem i rozwojem polskiej terminologii stosowanej we współczesnej terapii i praktyce logopedycznej. Zostały w nim przywołane leksemy obcojęzyczne oraz formy rodzime używane w kontekście niewłaściwej realizacji głosek dentalizowanych. W przypadku pierwotneg...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Marceli Olma
Format: Article
Language:Polish
Published: Lodz University Press 2024-12-01
Series:Logopaedica Lodziensia
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.uni.lodz.pl/logopedica/article/view/20397
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Artykuł wpisuje się w nurt badań nad pochodzeniem i rozwojem polskiej terminologii stosowanej we współczesnej terapii i praktyce logopedycznej. Zostały w nim przywołane leksemy obcojęzyczne oraz formy rodzime używane w kontekście niewłaściwej realizacji głosek dentalizowanych. W przypadku pierwotnego czasownika szeplenić wskazana została jego etymologia, historyczny rozwój oraz wariantywność fonetyczna. Przywołano również poświadczone w tekstach dawnych oraz w gwarach derywaty słowotwórcze wskazujące zarówno na wadliwą wymowę spółgłosek, jak i na osoby, które taka wymowa charakteryzuje. Dopełnienie tych uwag stanowią informacje z zakresu współczesnej antroponimii rejestrującej nazwiska motywowane przez dawne określenia o charakterze przezwiskowym (Sze­pioła, Szepielak, Sepielak i inne).
ISSN:2544-7238
2657-4381