بازتعریف جمع عقلایی در روایات و کاربست‌های فقهی آن
چرایی وجود تعارض میان روایات معصومان در دو دانش حدیث و اصول فقه بررسی شده است. عالمان اصول فقه برای برون‌رفت از تعارض و به خدمت‌گرفتن روایات متعارض در استنباط فقهی، انگارۀ جمع بین روایات را مورد توجه قرار داده و شیوه‌هایی مبتنی‌بر نظام عرفیِ گفت‌وگو (محاوره)، همچون تقیید مطلقات، تخصیص عمومات، حکومت...
Saved in:
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Ferdowsi University of Mashhad
2025-04-01
|
| Series: | فقه و اصول |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://jfiqh.um.ac.ir/article_45007_ca1b5b75c128fb7d68ddf63bf516f4ba.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | چرایی وجود تعارض میان روایات معصومان در دو دانش حدیث و اصول فقه بررسی شده است. عالمان اصول فقه برای برون‌رفت از تعارض و به خدمت‌گرفتن روایات متعارض در استنباط فقهی، انگارۀ جمع بین روایات را مورد توجه قرار داده و شیوه‌هایی مبتنی‌بر نظام عرفیِ گفت‌وگو (محاوره)، همچون تقیید مطلقات، تخصیص عمومات، حکومت و ورود، تقدم نص بر ظاهر، تقدم اظهر بر ظاهر که از آن به «جمع عرفی» یاد می‌شود، به کار بسته‌اند. بااین‌وجود، تمرکز بر الفاظ و ساختار ادبی سخنِ معصوم و راوی، پاسخ‌گوی برطرف‌کردنِ همۀ گونه‌های تعارض نیست. پژوهش حاضر که به‌روش تحلیلی‌توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای انجام شده است، نشان می‌دهد که برخی از فقها در مقام برطرف‌کردن تعارض روایات، از روشی به نام «جمع عقلایی» استفاده کرده و در نسبت‌سنجی روایات متعارض، به شرایط حاکم بر عصر صدور روایات نیز توجه داشته و کوشیده‌اند با تحلیل شرایط اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی عصر معصومان و بدون تمرکز بر ساختار ادبی سخنانِشان، میان روایات به‌ظاهر متعارض، جمع نموده، هم‌گرایی آن‌ها را اثبات کنند. در این مقاله تلاش شده است تا با بازتعریف جمع عقلایی و نسبت‌سنجی آن با جمع عرفی، مزیت‌ها و کاستی‌های هریک نشان داده شود. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-9139 2538-3892 |