Retrospektywna kompleksowa ocena efektów leczenia dzieci z somatotropinową niedoczynnością przysadki
Najczęstszą przyczyną niskorosłości pochodzenia hormonalnego jest niedobór hormonu wzrostu, spowodowany niedoczynnością przedniego płata przysadki mózgowej (SNP). Założeniem pracy była retrospektywna analiza wyników badań dzieci z SNP leczonych syntetycznym hormonem wzrostu (rhGH), zaś jej celem &am...
Saved in:
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Termedia Publishing House
2005-09-01
|
| Series: | Pediatric Endocrinology, Diabetes and Metabolism |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://cornetis.pl/pliki/ED/2005/3/ED_2005_3_161.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Najczęstszą przyczyną niskorosłości pochodzenia hormonalnego jest niedobór hormonu wzrostu, spowodowany niedoczynnością przedniego płata przysadki mózgowej (SNP). Założeniem pracy była retrospektywna analiza wyników badań dzieci z SNP leczonych syntetycznym hormonem wzrostu (rhGH), zaś jej celem – ocena tempa wzrastania w zależności od stosowanej dawki i okresu rozwojowego pacjentów. Poza tym analizowano wpływ wskaźnika względnej masy ciała BMI i stopnia niedoboru hormonu wzrostu na efekt leczenia rekombinowanym hormonem wzrostu. Analizie poddano także dojrzałość wieku szkieletowego w procesie terapii rhGH. W badaniach statystycznych oceniano wpływ poszczególnych parametrów na tempo wzrostu badanych pacjentów za pomocą jedno- lub wieloczynnikowej analizy wariancji MANOVA. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że tempo wzrastania było największe u dzieci leczonych najwyższymi dawkami hormonu wzrostu. Nie stwierdzono zależności między stopniem niedoboru hormonu wzrostu a tempem wzrastania w trakcie terapii rhGH. Nie stwierdzono również różnic w tempie wzrastania w zależności od wskaźnika masy ciała (BMI). Wiek szkieletowy po 3 latach leczenia hormonem wzrostu nie osiągnął u badanych dzieci wieku kalendarzowego. Porównując efekty terapeutyczne u dzieci w różnych fazach dojrzewania płciowego wykazano, że najlepsze tempo wzrostu uzyskano u pacjentów, u których leczenie rozpoczęto przed 6 r.ż., stąd zaleca się rozpoczynanie terapii jak najwcześniej. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono także, że dzieci leczone dotychczas stosowanymi dawkami hormonu wzrostu nie osiągają wzrostu prognozowanego, dlatego konieczne wydaje się stosowanie dalszej optymalizacji leczenia SNP wyższymi dawkami rhGH. |
|---|---|
| ISSN: | 2081-237X |